کنم از شام تا سحر از رضی‌الدین آرتیمانی غزل 20

1 کنم از شام تا سحر فریاد کس بدادم نمیرسد صد داد

2 گه ز نازم کشد گه از غمزه هر زمان شیوه‌ای کند بنیاد

3 میکشد لطفش، آه ازین جادو میبرد دستش، آه ازین جلاد

4 همه دیوانه پیش او عاقل همه شاگرد پیش او استاد

5 سرّ عشق ار چه گفتنی نبود گفتم این رمز هر چه بادا باد

6 اینت از عادت مُسلمانی روزی هیچ کافری مکناد

7 هجر بس نیست وصل غیرم کشت رضیا مرگ تو مبارک باد