غما ز اندازه بیرون میشدی از نشاط اصفهانی بیتی‌ 1

1 هر کرا دل با خدای مطلق است ناخدا موج است و دریا زورق است

2 غرقه در دریا همی جوید کنار چون کند آن کو بخود مستغرق است

1 اگر اینست غم عشق فزون خواهد شد اگر اینست دل غمزده خون خواهد شد

2 میکند زلف تو گر سلسله داری زینسان عقلها بر سر سودای جنون خواهد شد

1 صبح است و گشادند در دیر مغان را پیمانه نهادند بکف مغبچگان را

2 ساقی بده آن رطل گران تا برخ بخت ریزیم وزسر بازنهد خواب گران را