غمی دارم که وا گفتن نشاید از ابن حسام خوسفی غزل 57

1 غمی دارم که وا گفتن نشاید مرا زان غم به شب خفتن نشاید

2 غم دُردانه ای دارم که نامش به الماس قلم سفتن نشاید

3 غباری کز سرکوی تو دارم زلوح چهره ام رفتن نشاید

4 زگریه سوز دل ننشسته کآتش به آب دیده بنهفتن نشاید

5 نصیحت می کند ابن حسامم ولیک از دل پذیرفتن نشاید