1 ای ز بی‌غمخواریت هردم دلم غمخواره‌تر نیست در دست غمت از من کسی بیچاره‌تر

2 مردم چشم مرا از حسرت لعل لبت گردد از خون جگر هر دم به دم رخساره تر

3 در فراقت جامه از دل پاره می‌کردم ولیک جامه را بگذاشت کز جامه بُد جان پاره‌تر

4 از دلم از عشوه‌های غمزهٔ غمّاز تو صبر شد آواره و آرام از او آواره‌تر

5 چشم و لعلت بر دل من دعوی خون می‌کنند گرچه خونخوار است لعلت چشم از او خونخواره‌تر

6 معتدل گردد مشام از نزهت عود و گلاب گر شود ز آب عذارت زلف را یک تاره تر

7 آب روی ابن حسام از چشمه‌سار چشم یافت هم عفالله دیده کو دارد رخم همواره تر