من نه آنم که دل خویش مشوش دارم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 من نه آنم که دل خویش مشوش دارم هر کجا ناخوشیی هست به او خوش دارم
2 گر سگان سر آن کوی کبابی طلبند پاره سازم دل پر خون و بر آتش دارم
3 چه بلاها که دل زارم از آن مه نکشید؟ الله، الله! چه دل زار بلا کش دارم!
4 تا ترا صفحه دل ساده شد از نقش وفا ورق چهره بخوناب منقش دارم
5 از من امروز، هلالی، مطلب خاطر جمع که دل آشفته آن زلف مشوش دارم