شه من ترا نشان نه که من از مشتاق اصفهانی غزل 225

1 شه من ترا نشان نه که من گدات جویم همه حیرتم ندانم ز که و کجات جویم

2 چو به گنج‌های عالم تو به دست کس نیایی به کدام برگ یارب من بینوات جویم

3 من دور از آستانت طلبم چه زین و آنت ندهد کسی نشانت مگر از خدات جویم

4 نه بدوستی نه دشمن نه به گلشنی نه گلخن زکه‌ات طلب کنم من ز کدام جات جویم

5 بسر شکار خود آ تو شکار پیشه تا کی بشکنج دام هجران من مبتلات جویم

6 بدعا نجات باید طلبیدن از هر آفت تو چه آفتی ندانم که به صد دعات جویم