شه من ترا نشان نه که من گدات جویم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 شه من ترا نشان نه که من گدات جویم همه حیرتم ندانم ز که و کجات جویم
2 چو به گنج‌های عالم تو به دست کس نیایی به کدام برگ یارب من بینوات جویم
3 من دور از آستانت طلبم چه زین و آنت ندهد کسی نشانت مگر از خدات جویم
4 نه بدوستی نه دشمن نه به گلشنی نه گلخن زکه‌ات طلب کنم من ز کدام جات جویم
5 بسر شکار خود آ تو شکار پیشه تا کی بشکنج دام هجران من مبتلات جویم
6 بدعا نجات باید طلبیدن از هر آفت تو چه آفتی ندانم که به صد دعات جویم