1 نه از بیگانه چشم مردمی نه زآشنا دارم غم عالم ندارم تکیه بر ذات خدا دارم

2 چه شد گر از جفایش رفت بر باد فنا خاکم هنوز از بی وفایی های او چشم وفا دارم

3 چو مویی گشت جسم در هوای زلف مشکینش به رنگ بوی سنبل تکیه بر دوش صبا دارم

4 جهان تا گشت از من پادشاه وقت خود گشتم به سر از تیره بختی سایهٔ بال هما دارم

5 نه چشم همرهی از جسم دارم نه ز جان جویا به راه بیخودی پرواز رنگی رهنما دارم