مرا با زلف او گر دسترس نیست از کمال خجندی غزل 250

1 مرا با زلف او گر دسترس نیست همین سودا که در سر هست پس نیست

2 عنان دولت از اول . بیفتاد به دست ناکسان در دست کس نیست

3 شکر را گر مپوشان خال مشکینی که صبر از انگبین کار مگس نیست

4 مفتی رخت من امشب چنان برد که جز چشمی که پوشم از عس نیست

5 اگر دانم که در روضه نیائی نمی دانم که مشتی خاک و خس نیست

6 چمن بی روی گل با عندلیبان به دلگیری کم از قید قس نیست

7 بی بلبل هم آواز کمال است ولی مرغی چو او شیرین نفسی نیست