1 ترسم نشده غوره، انگور خزان آید یا می نشده انگور ماه رمضان آید

2 زاهد که کند منعم از رفتن میخانه با ساده رخی هر شب آنجا به نهان آید

3 گر اشک روانم نیست زآن است که می ترسم از دل غم او بیرون با اشک روان آید

4 گردون که دل ما را کرده هدف تیرش هر تیر که اندازد یکسر به نشان آید

5 هر شب بت عیاری گوید به برت آیم آید به برم اما هنگام اذان آید

6 آن شیخ سیه نامه با جبه و عمامه از میکده صد بارش راندند و همان آید

7 کردم طلب از عابد وردی پی دفع غم گفتا بر ساقی رو کاین کار از آن آید

8 گاهی بنواز ای جان چون غیر صفایی را ترسم که ز بیدادت روزی به فغان آید