هرگز از زلف کجت بی‌پیچ از محتشم کاشانی غزل 32

1 هرگز از زلف کجت بی‌پیچ و تابی نیستم صید این دامم از آن بی‌اضطرابی نیستم

2 گرچه هستم در بهشت وصل ای حوری نژاد چون قرینم با رقیبان بی‌عذابی نیستم

3 دی که بهر قتل می‌کردی شمار عاشقان من یقین کردم که پیشت در حسابی نیستم

4 تا عتابت باشد از حلمم دل خوش که من مرغ آتشخواره‌ام قانع به آبی نیستم

5 ز آب حلمت شعلهٔ عشقم به پستی مایل است عاشقم آخر سزاوار عتابی نیستم

6 من که صد پیغام گستاخانه‌ات دادم هنوز در خور ارسال عاشق کش جوابی نیستم

7 بزم آن مه محتشم مخصوص خاصان به که من کو چه گردی ابترم عالیجنابی نیستم