1 ای ملک طراوت به تو زیبنده ولایق روی تو و گلبرگ طری هر دو مطابق

2 از طرّه ی تو بوی برد عنبر سارا وز چهره ی تو رنگ برد برگ شقایق

1 مپیچ در سر زلف و بنفشه تاب مده حجاب ظلمت شب را به آفتاب مده

2 دل خراب به چشم تو حال خود می گفت به غمزه گفت که افسانه را به خواب مده

1 به وقت گل چو به کف برنهی شراب رحیق بنوش جام مروّق به یاد لعل رفیق

2 بیار ساقی گلرخ می خمار شکن به بوی مشک و صفای گلاب و رنگ عقیق