1 ای مونسِ جانِ همه کس! در من خند! خوش خوش چوگل از بادِ هوس در من خند!
2 در خون گشتم هزار شبگیر از تو چون صبح برآی و یک نفس در من خند!
1 هر چند که اهل راز میباید گشت هم با قدم نیاز میباید گشت
2 تا چند روی، چو راه را پایان نیست چون میدانی که باز میباید گشت
1 چون شدستی ز من جدا صنما مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما
2 حق میان من و تو آگاه است هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما
1 تا درین زندان فانی زندگانی باشدت کنج عزلت گیر تا گنج معانی باشدت
2 این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان این جهانت گر نباشد آن جهانی باشدت
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به