1 دارم اندک روشنائی در بصر بی جمال او ولی فیه النظر

2 چشم مشتاقی براه انتظار خاک شد وز خون دیده خاک تر

3 سرخ گردد هر که از هر سو دوید اشک ما سرخ از دویدن شد مگر

4 من شکرها خوردم از شکر لبش راست فرمودند تجزیه من شکر

5 چشمه او افتاده در دلهای ماست همچو مستی در دکان شیشه گر

6 شب زدم سر بر در و دیوار او چون سحر شد باز بردم دردسر

7 گریه بیدادش نشست از دل کمال لایزیل الماء نقشة فی الحجر