بیم است که در بیخودی افسانه از عبید زاکانی رباعی 40

1 ز حد گذشت جدائی ز حد گذشت جفا بیا که موسم عیشست و آشتی و صفا

2 لبت به خون دل عاشقان خطی دارد غبار چیست دگر باره در میانهٔ ما

1 علی‌الصباح که نرگس پیاله بردارد سمن به عزم صبوحی کلاله بردارد

2 چکاوک از سرمستی خروش در بندد ز شوق بلبل دلخسته ناله بردارد

1 نقش روی توام از پیش نظر می‌نرود خاطر از کوی توام جای دگر می‌نرود

2 تا بدیدم لب شیرین تو دیگر زان روز بر زبانم سخن شهد و شکر می‌نرود