من ترا مانده به هر بار کجا از کمال خجندی غزل 791

1 من ترا مانده به هر بار کجا بار شوم ور بود نیز وفادار چرا بار شوم

2 تو مپندار مرا در سبکی شیوه خویش که به هر خس چو تو از باد هوا یار شوم

3 گر کشد هر سر موی تو جدا بار دگر من به هر یک سر موی تو جدا یار شوم

4 غمزة شوخ تو در دعوی خونم کی رواست گر گواهی بدهد من به گوا یار شوم

5 جان شیرین چو از آن لب نبریده ای مگسان چه شود گر من مسکین به شما یار شوم

6 بی ریا سجده برم ابروی شوخی اولی که به محراب نشینان دغا یار شوم

7 گفتمش چیست که هرگز نشوی بار کمال گفت من پادشهر کی به گدا یار شوم