من به بیداری شبهای غمت از آشفتهٔ شیرازی غزل 811

1 من به بیداری شبهای غمت معروفم بصفات سگ کویت صنما موصوفم

2 نیست محروم تر از وصل تو کس چون من زار گرچه در عشق تو اندر همه جا معروفم

3 بامیدی که دم قتل ببینم رویت جان بکف منتظر از کشتن خود مشعوفم