ای کریمی که گاه از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 43

1 ای کریمی که گاه فیض نوال رشح کلکت معلّم ابرست

2 از عطای تو نیمه یی برسید وان دگر نیمه هم بران کبرست

3 همچو ایمان برات انعامت نیمه یی شکر و نیمه یی صبرست

4 اینچنین منکرست که این وجه است من بدیدم علاج آن جبرست