بقید زلف تو جانم عجب گرفتارست از اسیری لاهیجی غزل 113

1 بقید زلف تو جانم عجب گرفتارست ز بند دام تو جستن نه سرسری کارست

2 ز مهر روی تو ذرات کون در رقصند جهان ز تابش حسن تو غرق انوارست

3 درون پرده کثرت جمال وحدت دوست کسی معاینه بیند که مرد اسرار است

4 یکیست عاشق و معشوق پیش اهل یقین دوئی گمان کج احولی و پندار است

5 سپاه عشق سراسر گرفت ملک وجود خرد ز دست تظلم بجان بزنهارست

6 بمکر و عربده چشم تو ریخت خون جهان ببین که چشم معربد چه شوخ و عیارست

7 جهان ز باده لعل تو مست و بیخبرند کجاست آنکه بدور لب تو هشیارست

8 چه غم ز سرزنش دشمن و ز طعن رقیب بما اگر ز سر مهر یارما یارست

9 همه جهان چو اسیری بدور رخسارت بگرد نقطه خال تو همچو پرگارست