به دام عشق درآویختم از حکیم نزاری قهستانی غزل 1092

1 به دام عشق درآویختم دگرباره ز شهر فتنه برانگیختم دگرباره

2 هزار بار همه خاکِ آستانة دوست به خونِ دیده برآمیختم دگرباره

3 چو پیش ازین که برآشفته بودم از مردم نفور گشتم و بگریختم دگرباره

4 نزاریا چه کنی قصّه هم چنان می‌گوی به دامِ عشق درآویختم دگرباره