ای دل چه کری کند مشوش بودن از اوحدالدین رباعی 230

1 زنهار تو ای دل زخدا آگه باش چندانک تو را جهد بود در ره باش

2 در بند زر و سیم تو تاکی باشی رو طالب لا اله الّا الله باش

1 گفتم که زرخ پردهٔ عزّت بردار بسیار کس اند منتظر آن دیدار

2 نیکو سخنی بگفت آن زیبایار دیدار قدیم است برو دیده بیار

1 در راه طلب عُجب خطایی است بزرگ تسلیم و رضا مهر گیایی است بزرگ

2 در راه بماندنت خطایی نبود افتادنت از راه خطایی است بزرگ