منم از مهر به غم خوردنت از محتشم کاشانی غزل 349

1 منم از مهر به غم خوردنت ای یار حریص تو غلط مهر به غمخواری اغیار حریص

2 باغ حسن تو نم از خون جگر می‌طلبد گریزاریست مرا دیدهٔ خونبار حریص

3 ز آب و آیینه بجو صورت این سر که چراست به تماشای جمالت در و دیوار حریص

4 مرض عشق من آن مایهٔ بد نامیها کرده او را به هلاک دل بیمار حریص

5 خنده فرمای لب حسن که آن زاری ماست یار را کرده به آزار دل زار حریص

6 زود جانها به بهای دهنش رفته که بود جنس نایاب و محل تنگ و خریدار حریص

7 میتوان باخت ز بسیاری لطفش به رقیب که حریص است به آزارم و بسیار حریص

8 نازکاین نوع شود سلسله جنبان هوس به طلب چون نشود طبع طلبکار حریص

9 محتشم حرص تو ظاهر شده در دیدن او که به خونت شده آن غمزهٔ خونخوار حریص