1 ازشش جهتم شکوه زند موج و خموشم در زهر زنم غوطه وسرچشمه نوشم

2 سرتا بقدم عیبم و از دوستی خویش عیبی نشناسم که از آن پرده نپوشم

3 بر خلق نخواهم که زنم ناصیه خویش تا جمله بدانند که من بیهده کوشم

4 تزویر خرم بهر دو عالم بوکالت هر گاه که در کوی ریا زهد فروشم

5 تا فتنه فردای قیامت نشناسی این مغبچه امروز ببین بر سر دوشم

6 از درد کشان شو که من غمزده عرفی تا بودم از آن جمع نه غم بود و نه هوشم