آنم که چو جان بپرورم مردم از مجد همگر رباعی 21

1 گر تو پنداری که عشقم هر دم افزون نیست هست یا دلم در دوری روی تو پر خون نسیت هست

2 ور ترا شبهت بود کاندر فراقت بردلم هر شب از خیل عنا وغم شبیخون نیست هست

1 الا یا مشعبد شمال معنبر بخاری بخوری و یا گرد عنبر

2 نه روحی ولیکن چو روحی مصفا نه نوری ولیکن چو نوری منور

1 غم عشق تو یکدمم کم نیست مونسم بی رخ تو جز غم نیست

2 در تو یک جو وفا نماند و هنوز عشق تو ز آنچه بد جوی کم نیست