آنم که چو جان بپرورم مردم را از مجد همگر رباعی 21

1 به جان تو که به جان رهی نگاه مکن به حال خود نگر و حال من تباه مکن

2 اگر چه حسن تو ما را پناه جان و دل است مبین در آئینه و حسن را پناه مکن

1 بسوختیم و ز ما هیچ بر نیامد دود به درد عمر شد و ناله مان کسی نشنود

2 نفس برید و دل از مهر همنفس نبرید غنود بخت و دمی یار در برم نغنود

1 حذرای عاقلان غافل وار حذر ای جاهلان غفلت کار

2 زین گذرگاه دیو نفس شکر زین بیابان غول روح شکار