گیرم که کنم من از مناهی پرهیز از مشتاق رباعی 119

1 گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها وز خارخار عشق گل در جان بلبل خارها

2 تنها نه من از گلرخان هر دم کشم آزارها یاری ندیده یارئی زین غیر پرور یارها

1 کجا ز قهر تو غیر از توام پناهی هست همان به تست مرا گر گریزگاهی هست

2 تو ابر رحمت و فیض تو عام آه که نیست بغیر من ز تو گر تشنه لب گیاهی هست

1 گر بعاشق سر عتابش نیست هرچه گویم چرا جوابش نیست

2 گر نه کارم بهجر خویش گذاشت بهر قتلم چرا شتابش نیست