تا جاندارم گردِ از عطار نیشابوری مختارنامه 39

1 دوش ناگه آمد و در جان نشست خانه ویران کرد و در پیشان نشست

2 عالمی بر منظر معمور بود او چرا در خانهٔ ویران نشست

1 طمع وصل تو مجالم نیست حصه زین قصه جز خیالم نیست

2 در فراق تو تشنه می‌میرم کز لبت قطره‌ای زلالم نیست

1 هر دیده که بر تو یک نظر داشت از عمر تمام بهره برداشت

2 سرمایهٔ عمر دیدن توست وان دید تو را که یک نظر داشت

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند