ز چشمم آب حسرت می تراود از عرفی شیرازی غزل 276

1 ز چشمم آب حسرت می تراود ز هر مویم شکایت می تراود

2 چنان در دل خلد گاه نمازم که کفرم از عبادت می تراود

3 زهی بی آبرو آن دل که از وی به کاویدن محبت می تراود

4 بگو تیغ از چه شربت آب دادی که از هر زخم لذت می تراود

5 حذر کن زین دعای آتش آلود کزین چشمه اجابت می تراود

6 تراود از دل عرفی سخن ها ولی هنگام فرصت می تراود