من دلخسته هر دم بهر آن نازک بدن میرم از جامی غزل 665

1 من دلخسته هر دم بهر آن نازک بدن میرم گه از رنگ قبا گاهی ز بوی پیرهن میرم

2 چو سایه از سرم برداشت آن سرو روان باری روم بر یاد او در سایه سرو چمن میرم

3 شهید عشق را جز من کسی ماتم نمی دارد که خواهد ماتم من داشتن روزی که من میرم

4 گر از پیراهنش یک رشته پیوند کفن بینم زنم پیراهن جان چاک و از ذوق کفن میرم

5 چنین کز تیشه غم سینه ام صد پاره شد آخر ازان شیرین دهان با درد و داغ کوهکن میرم

6 رو ای همدم تو در بزم طرب با دوستان خوش زی مرا بگذار تا تنها درین بیت الحزن میرم

7 یکی دم نگسلد جامی دلم زان شوخ عاشق کش عجب گر با چنین دل من به مرگ خویشتن میرم