1 گریبان چاکم و جانان مرا دیوانه پندارد حکایتهای هجران مرا افسانه پندارد

2 سر و کار است با شوخی مرا، کز ساده لوحیها به دستم داغ عشق خویش را پیمانه پندارد

3 سرا پا بس که لبریز ویم، خود را نمی یابم هنوزم آن بت دیر آشنا بیگانه پندارد

4 ستم، خنجر به کینم می کشد، مستانه می آید نگه ساغر ز خونم می زند، میخانه پندارد

5 حزین ویرانه ما را به طالع نیست تعمیری دلم را یار از خود بی خبر بتخانه پندارد