من مستم و مستی از حکیم نزاری قهستانی رباعی 68

1 به آب توبه فرو شستم آتش صهبا ز توبه تازه شدم چون گل از نسیم صبا

2 اسف همی خورم و غصه می کشم شب و روز که کرده ام به خطا روزگار عمر هبا

1 چو به ترک تاز بردی دل مستمند ما را به کمینه بنده ی خود به از این نگر خدا را

2 اگر از سر عنایت به چو من نیاز مندی نظری کنی به رحمت چه زیان کند شما را

1 چو عکس لعل تو بر دیده بگذرد ما را خیال خال تو در حالت آورد ما را

2 کرامت می لعلت به معجزات خیال نکرده چاشنیی هوش می برد ما را