من مستم و میخوارم گو خلق از اسیری لاهیجی غزل 411

1 من مستم و میخوارم گو خلق بدانیدم مخمورم و خمارم گو خلق بدانیدم

2 من رند خراباتم در بتکده بالاتم فارغ زکراماتم گو خلق بدانیدم

3 من بیخود و باهوشم هشیارم و می نوشم گویایم و خاموشم گو خلق بدانیدم

4 من عابد اصنامم من شهره ایامم بی ننگم و بی نامم گو خلق بدانیدم

5 درمسجد و میخانه هستیم حریفانه با شاهد و پیمانه گو خلق بدانیدم

6 من عاشق بی شیدم در دام غمش صیدم آزاده ز هر قیدم گو خلق بدانیدم

7 آزاده زمیری ام جویای فقیری ام فارغ ز اسیری ام گو خلق بدانیدم