1 مستیم و خرابیم ز پیمانه دشتی ای بی‌خبر از باده مستانه دشتی

2 چون زمزمه رود و چو آوای شباهنگ افسونگر دل‌ها بود افسانه دشتی

3 زان باده صافی که دهد مستی جاوید لبریز چو میخانه بود خانه دشتی

4 او فتنه زیبایی و دیوانه عشق است صاحب‌نظران فتنه و دیوانه دشتی

5 جانانه او نیست به جز خواجه شیراز ای جان جهان برخی جانانه دشتی

6 از باده بود مستی رندان و رهی را سرمست کند گفته رندانه دشتی