مست و بد خوبیم و هم‌صحبت از عرفی شیرازی غزل 117

1 مست و بد خوبیم و هم‌صحبت جانانهٔ مست فتنه‌انگیز بود آتش و هم‌خانهٔ مست

2 همه محتاج شرابیم ولی ساقی عدل ندهد ساغر هشیار چو پیمانهٔ مست

3 قول ارباب خرد دست کش صد غرض است هیچ افسانه چنان نیست که افسانهٔ مست

4 ابله مست و خرد پیشهٔ هشیار یکی است مصلحت‌دان طلبی رو سوی دیوانهٔ مست

5 شور عالم همه جمع است در آن نرگس شوخ مجمع فتنه و آشوب بود خانهٔ مست

6 دوش با عرفی دیوانه زدم جامی چند چه بلا فیض دهد صحبت دیوانهٔ مست