1 پریشان خاطرم از همنشینان عزلتی دارم خموشی صحبت خاصی ست، با خود خلوتی دارم

2 نمی آرد دل آزرده تاب نکهت زلفش دماغ آشفته ام، از بوی سنبل وحشتی دارم

3 سر خجلت به پیش افکنده ام از کرده های خود به بیکاری سر آرم عمر را تا فرصتی دارم

4 نه جان را وصل دلخواهی، نه دل را قوت آهی من حسرت نصیب از زندگانی تهمتی دارم

5 نباشد بهتر از می در کف دریادلان چیزی به زاهد جام خود را چون نبخشم؟ همّتی دارم

6 به تن دارم تب گرمی، به لب دارم دم سردی مرا بیماری عشق است، بر جان منّتی دارم

7 نمی یابم سراغ لیلی رم خورده خود را به یاد وحشتش، با چشم آهو الفتی دارم

8 کسی هرگز نبیند راه از خود رفتن ما را حزین ، از حلقه مجلس، کمند وحدتی دارم