دارم دلی مخاطره جوی از باباافضل کاشانی غزل 3

1 دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست سرگشته رایِ گم شده عقلِ هوا پرست

2 با درد و غم به طبع، چو یاری وفا نمای با جان خود به کینه، چو خصمی جفا پرست

3 سعیَم هبا شده است و طلب بیهده، از آنک بیهوده جوی شد دل و دیده هوا پرست

4 ممکن که من نه آدمی‌ام، ز آنکه آدمی یا بت پرست باشد و یا بس خدا پرست