دایما درد تو همراه منست از اسیری لاهیجی غزل 122

1 برابر طور عشق ای دل ببین نور تجلی را که تا بیخود شوی از خود بدانی طور و موسی را

2 مرا دعوت مکن واعظ بحوران از قصور خود که ما دیدار میخواهیم نه دنیا(و) نه عقبی را

1 ای شاهبازکبریا زین ظلمت آباد هوا برکش مرا سوی علا تا باز بینم آن لقا

2 شاید شوم دنگ و دلو در پرتو رخسار او فارغ شوم از جست و جو خوش وارهم زین قیدها

1 بشنواز اخبار قدسی این سخن گفتۀ حق را چو در ّ در گوش کن

2 وحی فرموده است حق با اهل راز گر گزارد بنده ای چندان نماز