1 من چون دل لاله ام تو چون رنگ به رنگ از من تو چرا باز همی داری چنگ
2 ماننده برگ لاله زود ای سرهنگ همچون دل لاله در برم گیری تنگ
1 زلفین سیاه آن بت زیبا گشته است طراز روی چون دیبا
2 آن سرو که نیستش کسی همسر وان ماه که نیستش کسی همتا
1 دوش در روی گنبد خضرا مانده بود این دو چشم من عمدا
2 لون انفاس داشت پشت زمین رنگ زنگار داشت روی هوا