من که پیوسته بروی تو چنین حیرانم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 من که پیوسته بروی تو چنین حیرانم صفت حسن تو چون گویم و کی بتوانم
2 حیرت عشق مرا بیخبر از من دارد من بدین حال کجا حال دگر میدانم
3 عاشقان گر بره عشق نهادند قدم من درین ره بهوای تو بسرگردانم
4 زاهدا پیش تو گر عیب نماید رندی من بصدق دل و جان خاک ره رندانم
5 نیست مارا نفسی بی رخ تو صبرو قرار من بدین شوق چه موقوف قیامت مانم
6 گرستانم ز لب لعل تو داد دل خود چون خضر زنده جاوید بماند جانم
7 (چه شوی رنجه اسیری بمداوای دلم) (غیر دردش چو نسازد بجهان درمانم)
ادامه توضیحات شاعر