تا ظن نبری کز آن از باباافضل کاشانی رباعی 122

1 در راه طلب اگر تو نیکو باشی فرماندهٔ این سرای نه توی باشی

2 اول قدم آن است که او را طلبی واخر قدم آن است که خود او باشی

1 مستم به خرابات، ولی از می نه نقلم همه نقل است و حریفم شئ نه

2 در گوشهٔ خلوتم نشان پی نه اشیاء همه در من و من در وی نه

1 گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی ست نه نه، غلطم، که جمله بگذاشتنی ست

2 بگذاشتنی ست هر چه در عالم هست الا عزت که آن نگه داشتنی ست