ترسم که پریشان شود از ناله از حزین لاهیجی غزل 691

1 ترسم که پریشان شود از ناله غبارم در کوی تو خاموشی از آن است شعارم

2 این مژده ز من بال فشانان چمن را کنج قفس امسال گذشته ست بهارم

3 نارس نگهی دیدم و آشفته ترم ساخت ساقی می کم داد و فزون گشت خمارم

4 پیداست که خواهی به سر تربتم آمد چون دل نتپد بی سببی سنگ مزارم

5 ای صبح بیا هم نفسم باش زمانی شاید به صفا با تو دمی چند برآرم

6 محویم حزین از دل چون آینه خویش افتاده به دیدار پرستی سر و کارم