من که پرورده از قائم مقام فراهانی قصیده-قطعه 41

1 من که پرورده طعم آبم از چه با تهمت شهد نابم

2 نقطه ممتنع التقسیمم مرکز دایره پشقابم

3 وحدت صرف و ببرهان شهود رد هر مشرک و هر مرتابم

4 منم آن دخت که در حجله شاخ شد فرو چیده به عیش اسبابم

5 بود در شاخ زمرد مهدم بود در مهد زبرجد خوابم

6 دایه صنع همی سود به چهر گه سفیدابم و گه سرخابم

7 غافل از گردش چرخ دولاب که به طهران کشد از دولابم

8 پس به ناظر دهدم کز تن، پوست، به در آرد بتر از قصابم

9 ناظرا کارد به پهلو مزنم نه توئی رستم و من سهرابم

10 منم آن زائده خوان وزیر که کنون مائده اصحابم

11 دست ها سجده به سویم آرند به مثال که مگر محرابم