1 ای نسیم صبحدم از راه لطف خواجه یوسف را ز من پیغام بر

2 گو به درگاه تو آمد پیش ازین بکر فکرم با هزارن زیب و فر

3 دولتی گوئی نبودش ز آن نشد از کرامات قبولت بهره ور

4 بعد از آن بکری دگر پرورده ام در شبستان هنر ز آن خوبتر

5 در بلاغت چون کمالی یافتست وقت آن آمد که گردد جلوه گر

6 گر برون آید ز پرده خیزدش خاطب از هر سو فزون از حد و مر

7 ز آن همی ترسم که ز آن خواهندگان افتدش ناگاه ناجنسی بسر

8 من نیم در عهده آن بعد ازین گر بزاید زو هزاران شور و شر

9 هان چه فرمائی چه می بینی صواب کز شبستان آید آن دلبر بدر

10 عرضه کردم ز آنچه رویم مینمود مصلحت زین پس توبه دانی دگر