ای شمع شدم به عشق از مسعود سعد سلمان رباعی 340

1 شب آمد و غم من گشت یک دو تا فردا چگونه ده صد خواهد شد این عنا و بلا

2 چرا خورم غم فردا وزآن چه اندیشم که نیست یک شب جان مرا امید بقا

1 به نظم و نثر کسی را گر افتخار سزاست مرا سزاست که امروز نظم و نثر مراست

2 به هیچ وقت مرا نظم و نثر کم نشود که نظم و نثرم در است و طبع من دریاست

1 ای اصل سخا و رادی و داد بخل از تو خراب و جود آباد

2 ای خواجه عمید نصر رستم حساد به رنج و ناصحت شاد