با تو خواهم شرح غم‌های دل محزون کنم
- 1
- 2
- 3
- 4
1 با تو خواهم شرح غم‌های دل محزون کنم لیک از خوی تو می‌ترسم، ندانم چون کنم؟
2 چند دارم در فراقش حالت نزع روان؟ کاشکی! یکبارگی جان را ز تن بیرون کنم
3 من به این دل بس نمی‌آیم، ندانم چاره چیست؟ تا به چند افسانه گویم؟ تا به کی افسون کنم؟
4 گر به دامان فلک ریزم، هلالی، اشک خود رنگ زرد ماه را همچون شفق گلگون کنم