سیاهی را، از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1566

1 مژده یاران که ازین منزل ویران رفتم رستم از جسم گران، از پی جانان رفتم

2 ای هزاران هوادار نفیری بزنید جستم از قید قفس، سوی گلستان رفتم

1 ای موی تو را غالیه سا عنبر سارا چون نافه سیه روزم از آن زلف شب آسا

2 دیدار تو را چهره گشا دیده ی حق بین رخسار تو را روی نما، نور تجلّا

1 ای نفس کجا بود تو را مولد و منشا؟ بر تودهٔ غبرا چه کنی منزل و مأوا

2 در مهبط ادنیٰ به خساست چه نشینی؟ ای گشته فراموش تو را، مصعد اعلی