من درد زهر هجران از امیرعلیشیر نوایی غزل 105

1 من درد زهر هجران درمی‌کشم به یادت تو صاف عیش در کش کاب حیات بادت

2 ما از خمار مردیم در کنج نامرادی ساغر تهی مبادت از باده مرادت

3 ای کز ریا غمت بود وز باده شاد گشتی غمگین مباد یا رب هرگز درون شادت

4 گر خانقاه تقوی در بسته شد چه باک است دیر فنا کشادست زو باز شد کشادت

5 از خرقه می آلود غم نیست در خرابات گر در طریق رندی پاکست اعتقادت

6 در هر چه قسمت تست راه رضا نپویی در حیرتم که آیا با کیست این عبادت

7 فانی اراده ات را خواهی اراده دوست باید که سر درآری در حلقه ارادت