شبی به پیش تو خواهم از ابن حسام خوسفی غزل 167

1 شبی به پیش تو خواهم نشست روی بروی تطاول سر زلفت بگفت موی به موی

2 به بوی زلف تو آشفته حال می گردم بسان باد صبا در ره تو کوی به کوی

3 بسوی صومعه گاهی ، گهی بسوی کنشت همی روم به طلب در پی تو سوی به سوی

4 نشان سرو تو از جویبار می جویم چو آب از این سببم سر نهاده جوی به جوی

5 ز گفت و گوی عواقب مگوی ابن حسام بیاد غبغب جانان سخن ز گوی بگوی

6 شدن به جانب چین بهر مشک عین خطاست بجای مشک تو ان زلف موشک بوی به بوی