1 مالک المک شوم چون ز جنون هامون را در روش غاشیه بردوش نهم مجنون را

2 گر نه آیینهٔ روی تو برابر باشد آه من تیره کند آینهٔ گردون را

3 گر تصرف نکند عشوهٔ خوبان در دل چه اثر عارض گلگون و قد موزون را

4 محمل لیلی از آن واسطه بستند بلند که به آن دست تصرف نرسد مجنون را

5 نیست چون حسن تو بر تختهٔ هستی رقمی این چه حسن است بنازم قلم بی‌چون را

6 آن چنان تشنهٔ وصلم که کسی باشد اگر تشنهٔ آب به یکدم بکشد جیحون را

7 محتشم پای به سختی مکش از وادی عشق گل این مرحله گیر آبلهٔ پر خون را