عشق کهن به کوی تو می‌آردم از محتشم کاشانی غزل 301

1 عشق کهن به کوی تو می‌آردم هنوز واندر صف سگان تو می‌داردم هنوز

2 با آن که برده ترک توام حدت از سرشک الماس ریزه از مژه می‌باردم هنوز

3 زو دست قطع اشگ که دهقان روزگار درسینه تخم مهر تو می‌کاردم هنوز

4 آزرد جانم از تو ز آزارهای پیش جان سازمش نثار گر آزاردم هنوز

5 غم که دور از من دیوانه نگردد هرگز آشنائیست که بیگانه نگردد هرگز