من آن نیم که بجز بار عشق از آشفتهٔ شیرازی غزل 742

1 من آن نیم که بجز بار عشق یار کشم نیم حمول که جز بار دوست بار کشم

2 کناره جوی شوم من زباغ کون و مکان مگر چو جو قد سرو تو در کنار کشم

3 قرار ما زال نیست غیر جان بازی گمان مدار که من دست از این قرار کشم

4 نه مردیست گریزان شدن زعرصه عشق زنی زسر بنهم بار مرد وار کشم

5 من و تحمل در جور مدعی حاشا جفای مدعیان از برای یار کشم

6 چو دست میدهدم نشئه محبت دوست چه حاجتست که درد سر خمار کشم

7 گل وصالش آشفته چون بدست افتاد سزد بباغ اگر منتی زخار کشم

8 بآان امید که تازد بخاک من روزی هزار منت از آن ترک شهسوار کشم

9 اگر غبار در مرتضی بیارد باد بچشم یکدوسه میلی از آن غبار کشم