1 دل به ره باز نیامد به فسون وعّاظ زان که چون خشم فسون خوان تواش نیست حفاظ

2 غمزه هر لحظه به خونریز دلم تیز مکن قَد کَفانِی قَتَلتَنی زَمَراتِ الالحاظ

1 ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم

2 همچو حجّاج به احرام درت بسته میان کعبهٔ کوی تو از راه صفا می‌طلبیم

1 غمزه ی تیز ترا سینه ی من شد هدف خون دلم گو بریز اینت مرا صد شرف

2 در صف تو عاشقان جامه به خون شسته اند تا که شود در میان یا که رود پیش صف